Wereldkampioenschap gewichtheffen 2017 te Anaheim

Californië bereidt zich langzaam maar zeker voor op het jaarlijkse wereldkampioenschap gewichtheffen. Vanuit diverse locaties zullen vanaf 28 november tot 6 december 2017 atleten in zes gewichtscategorieën hun beste beentje voorzetten. Voor de mannen zijn er 8 gewichtscategorieën weggelegd, voor de vrouwen 7. De allereerste competitie werd in maart 1891 gehouden. De Engelse atleet Edward Lawrence Levy won toen de competitie. Houdt u van gewichtheffen en volgt u het gerelateerde sportnieuws op de voet, dan zal u vast ook naar de sportwedstrijden uitkijken, die via een van onze goksites worden uitgezonden. U kan gratis wedden op deze sportwedstrijden of een mooi bedrag bij elkaar sparen, wanneer u geld inzet op de sportuitslagen.

De ultieme kampioen

Gewichtheffen is een sporttak die al eeuwenlang wordt beoefend. Een van de namen die absoluut nooit in het vergeethoekje zullen geraken, is die van de Russische atleet Vasily Alekseyev. De man won met 8 gouden medailles het hoogste aantal ooit tijdens de wereldkampioenschappen gewichtheffen. Geen enkele andere atleet heeft deze prestaties tot nu toe kunnen evenaren. Alekseyev heeft 80 wereldrecords op zijn naam staan en 81 Russische records. Tijdens de Olympische Zomerspelen in 1972 en 1976 slaagde hij er met succes in, een gouden medaille in de wacht te slepen. In november 2011 stierf de atleet in het Duitse München, maar door zijn sportieve prestaties blijft hij voor altijd verder leven in de harten van het publiek dat van gewichtheffen houdt. Een ultieme kampioen wordt nooit vergeten.

De wet van de sterksten

Het is bekend dat in de natuur de wet van de sterksten geldt. In een sporttak als gewichtheffen is dat niet anders. Atleten laten maar al te graag aan het publiek zien, hoeveel gewicht ze in de schaal kunnen werpen. Ze hebben er maandenlang aan gewerkt, om hun spieren voor te bereiden op dit ene heuglijke topmoment, waarop heel de wereld aan hun voeten ligt. Op het moment dat de topsporters de gewichten opheffen, houden de toeschouwers hun adem even in. De sporters moeten door de zure appel heen bijten, het kost hen bloed, zweten en tranen, maar eenmaal de horde genomen is, volgt de beloning. De sporter die met succes het gewicht heeft opgetild, toont een zelfverzekerde glimlach en dan volgt bijna automatisch het applaus van het publiek.

Spierbundels

Om tot de sterksten op wereldniveau te behoren, moeten de spieren van de atleten hun sportieve taak meer dan naar behoren kunnen uitoefenen. De atleten moeten niet alleen regelmatig trainen, ze moeten ook op hun voeding letten. Hun lichamen dienen immers als instrument om sportieve doelstellingen te bereiken. De atleten beseffen maar al te goed dat je bent wat je eet. Tijdens het wereldkampioenschap gewichtheffen kan het publiek dan ook talrijke spierbundels bewonderen. Zowel mannelijke als vrouwelijke atleten pronken trots met hun lichaam. De resultaten zijn duidelijk. Ze hebben allerlei zaken moeten opofferen, om zo ver te geraken. De kracht die ze uitstralen, motiveert anderen, om minstens even krachtig voor de dag te komen. Inspanning wordt beloond. Dat is zo duidelijk tijdens deze kampioenschappen.

Gewoon doen

Vele mensen praten graag over hun dromen, maar ondernemen geen actie. Dromen krijgen echter pas echt vorm, als er ook daadwerkelijk actie wordt ondernomen, om de dromen leven in te blazen. De gewichtheffers die zich op wereldschaal met elkaar meten, hebben allen zeker een ding met elkaar gemeen. Ze gaan het obstakel niet uit de weg. De confrontatie is soms zwaar, maar ze doen het gewoon. Met beide handen nemen de ze koe bij de horens. Praten alleen is niet genoeg, doen is de boodschap. Zo wordt ook het publiek tijdens de wereldkampioenschappen op een sportieve manier getuige van een van deze levenswijsheden. Niemand van de atleten krijgt het op een eenvoudige manier voor elkaar, om een titel in een van de aangegeven gewichtsklassen te bemachtigen, ze moeten er allemaal voor vechten. Er worden geen gratis geschenken uitgedeeld.

Het doel heiligt de middelen

De sporters gebruiken hun lichaam als middel om hun doel te bereiken. Voor hen geldt het motto: ‘het doel heiligt de middelen’. We willen allemaal graag dingen bereiken in het leven, maar er dient gewerkt te worden. We moeten de handen uit de mouw steken. Sommigen gaan hiervoor tot het uiterste en ook topatleten behoren tot deze groep. Om op wereldniveau mee te draaien, moeten bepaalde grenzen overwonnen worden. Atleten voelen aan den lijve, hoe zwaar de inzet is. Als ze zich even niet concentreren, kunnen ze zich lelijk verwonden. Wanneer dan hun lichaam het laat afweten, beseffen de atleten dat de competitie er voor hen opzit. Ook al heiligt het doel voor sommigen de middelen, we kunnen er toch niet aan voorbij gaan, dat we de gezondheid van ons lichaam dienen te respecteren. Zonder een goede gezondheid staan we nergens.

Een gezonde geest in een gezond lichaam

De Russische atleet Alekseyev, die in de geschiedenis eeuwige roem verworven heeft als winnaar van 8 gouden medailles in het gewichtheffen, kon enkel bovenmatige prestaties verrichten, door oog te hebben voor een gezonde geest in een gezond lichaam. Ook de doorsneemens kan hieraan een voorbeeld nemen. Lichaam en geest moeten met elkaar in balans zijn, om vooruitgang te kunnen maken. Hinkt het ene op het andere achterop, dan zullen er hiaten ontstaan. Bezitten we zowel een gezonde geest als een gezond lichaam, dan mogen we onszelf terecht gelukkig prijzen. We zijn dan rijker dan we denken. Als we op zulke momenten onze dankbaarheid uiten, dan wordt de wereld weer een stukje beter. Alle atleten zijn er zich van bewust, dat ze zich enkel op topniveau kunnen bewegen, als hun gezondheid hen niet in de steek laat. Topprestaties zijn stille getuige van het feit dat alles meezit in het leven. Topsporters behoren tot het groepje geselecteerden dat aan den lijve mag ondervinden dat niets evident is in het leven. Het leven is te kostbaar om zomaar geleefd te worden. Elke diep beleefde ervaring die we mogen meemaken, is goud waard.