Zwemmen is een prachtige sport. Fysiek worden we er enkel mooier door. De spieren in ons lichaam worden getraind. Het vraagt uithoudingsvermogen en kracht, willen we op hoger niveau aan zwemwedstrijden deelnemen. Op talrijke goksites kan u het sportnieuws over zwemcompetities volgen. U hebt de mogelijkheid om gratis te wedden, of u voelt zich als een vis in het water om in deze wedstrijden geld te investeren. Wat u ook kiest, zorg ervoor dat het bij u en uw budget past en dat u er plezier aan beleeft. Topsporters in de discipline zwemmen, kunnen ons enorm inspireren. Michael Phelps, een voormalig Amerikaanse zwemkampioen, bijvoorbeeld is zo iemand. Wat die man allemaal gepresteerd heeft, grenst aan het ongelofelijke. Hij verzamelde de ene na de andere gouden medaille. Wat een mentale instelling moet die man hebben, om met zulke sterke focus er steeds voor te gaan. Om elke dag weer alles aan de kant te schuiven, om zich helemaal op zijn geliefde sport te concentreren. Dat kunnen er hem niet veel nadoen.
Zoals u weet, heeft elke medaille een keerzijde. Ook topsport is niet vrij van negatieve energie in de vorm van schandalen. Er zullen altijd mensen zijn, die de kortste weg naar het succes willen nemen. Maar zij krijgen altijd het deksel op de neus. Karma is ongenadig. Elke actie zorgt voor een tegenreactie. Wie zich brandt, moet op de blaren zitten. Zo drijven na een tijdje ook schandalen ongenadig naar boven. De waarheid komt altijd aan het licht. Dat is ook goed zo. Topsporters die wel het geduld uitoefenen, om hard te werken, moeten daarvoor beloond worden. Schandalen hebben altijd al bestaan. Dat is niet iets van deze eeuw. Mensen blijven mensen. Natuurlijk zien we liever naar de helden, maar soms is het ook leerzaam om eens stil te staan bij diegenen die in een heus schandaal verwikkeld zijn. We kunnen altijd leren van andermans fouten. Zo worden wij ook een beter mens. Het water is geduldig en ondergaat elke beweging. Of het nu opwaarts of neerwaarts is. De tijd spoelt alle zonden weg. Het zijn vooral de mensen die de schandalen uitlokten, en diegenen die er de gevolgen van dragen, die er een heel bittere nasmaak aan overhouden.
Neen, van helder water kunnen we niet spreken. Er is geen enkele eer aan een schandaal verbonden. Zoals met alle nieuwsberichten, blijven er altijd wel een paar op het netvlies nazinderen. Sommige schandalen worden uitvergroot en de kranten schreeuwen moord en brand. Iedereen moet het zien en weten. Het publiek smult ervan. De daders worden in een hoekje gedrumd en overspoeld met massa’s kritiek. De slachtoffers likken hun wonden. Natuurlijk zijn daders ook slachtoffers, van hun eigen drang om de wetten te overtreden en te denken, dat dat ongestraft kan gebeuren. Maar ook zij blijven mensen. Deze week verscheen er in het sportnieuws dat ook de Britse zwemsport, parazwemmen meer in het bijzonder, op hoog professioneel niveau niet vrij is van schandalen. Sommigen van de verantwoordelijken zouden het niet zo nauw nemen met het welzijn van de topzwemmers en enkel oog hebben voor eigen winst. Ze zouden de sporters mishandelen, pesten en uitbuiten en een klimaat van angst veroorzaken, om toch maar via macht hun eigen doelen te behartigen. Goud kan ook verblinden. Welzijn moet plaatsmaken voor geldzucht.
Gelukkig bestaat er nog rechtvaardigheid. Eenmaal het schandaal bovengedreven is, kan de wereld de ogen niet meer sluiten. Er moet gehandeld worden. De schade moet hersteld worden. De reputatie van de Britse zwemsport moet terug gezuiverd worden. Het financieringsorgaan van de Olympische en Paralympische sport dreigt ermee, de geldkraan dichter te draaien en waarschuwt voor sancties. Dat is een logische stap. Wie verblindt is door geld, moet niet verrast zijn, dat er op termijn een geldsanctie volgt. De balans in de wereld wordt altijd op de een of andere manier hersteld. De Britse zwemsport kreunt onder de negatieve berichtgeving. De monden van de slachtoffers gaan open. Ze durven eindelijk delen wat ze meegemaakt hebben. Dat ze afgezien hebben, is licht uitgedrukt. Hun ziel is gekrenkt. Ze hebben mentaal pijn geleden. Het klimaat van angst verandert langzaamaan in een stroom van medeleven. De wereld registreert de ervaringen. Ondanks alles is er een boodschap van hoop dat het goede altijd overwint en gerechtigheid geschiedt. De pijn kan niet helemaal weggenomen worden, maar kan wel verzacht worden. Zolang slechte daden bestraft worden, is er hoop.
Het is een utopie, te denken dat een schandaalvrije wereld bestaat. Is het niet zo dat we doordat er duisternis bestaat, het licht ook kunnen waarnemen? Natuurlijk betekent het niet dat we schandalen moeten goedkeuren. Er zullen altijd mensen bestaan die het niet zo nauw met de waarheid nemen of trachten zichzelf op de rug van anderen te verrijken. We dragen echter allemaal samen de verantwoordelijkheid om dat gedrag af te keuren. Het welzijn van een gemeenschap moet een prioriteit vormen. Zwemmers moeten met een gerust gemoed kunnen zwemmen en zich volop kunnen concentreren op hun talent. Daarbij moeten ze langs alle kanten gesteund worden. Elke vorm van negatieve energie is ongewenst. Ze moeten al genoeg uitdagingen overwinnen, om zwemwedstrijden succesvol te beëindigen. Het is dus erg belangrijk dat het management van onberispelijk gedrag is.
Misschien wordt het tijd om meer managers te selecteren, die over het juiste hart beschikken. Mensen die oog hebben voor de prestaties van de sporters maar blijven waken over het welzijn van hun team. Egoïstische motieven keren altijd als een boemerang terug in het gezicht van de zender. Loontje komt om zijn boontje. Goede managers met een menselijke kant winnen iets wat de dag van vandaag zeer kostbaar is geworden: respect. Met respect kunnen vele wedstrijden gewonnen worden. Respect geeft extra kracht. Het werkt als een positieve energie. Iemand helpen, sterker te worden, is een vorm van respect.