De Paralympics: sporten als het vuur al uit is

De Paralympics zijn Olympische Spelen voor sporters met een handicap. Deze Spelen, die gehouden worden na de conventionele Olympische Spelen, zijn ontstaan in 1948 toen Sir Ludwig Guttman een sportwedstrijd organiseerde voor veteranen uit de Tweede Wereldoorlog met rugletsel. De Paralympics worden vaak overschaduwd door de Olympische Spelen voor sporters zonder handicap; er is minder media aandacht voor Paralympiërs, en ook het prijzengeld is minder. Dit is volkomen onterecht want de paralympische atleten doen niks onder in talent, uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen. Daar komt bij dat de paralympische sporten vaak enorm spectaculair zijn om naar te kijken. Dat is in ieder geval zo voor de Paralympische Winterspelen van 2018 die vandaag zijn begonnen en 18 maart eindigen. Welke sporten en sporters moet je zeker in de gaten houden?

De meest spectaculaire sporten

Eén van de meest spectaculaire sporten van de Paralympics is ijssleehockey. Een variant op ijshockey waarbij de deelnemers op een sleetje balanceren en zich voortduwen door middel van twee korte sticks, die ze ook gebruiken om te schieten. De sporters ontzien elkaar niet, het gaat er even ruig aan toe als bij de reguliere variant. De wendbaarheid en de snelheid die de spelers aan de dag leggen is verbazingwekkend. Tijdens het balanceren, draaien en keren en versnellen zijn de spelers ook nog in staat de puck uitzonderlijk hard te schieten. Erg knap om te zien. De finale op 17 maart is er ééntje om naar uit te kijken. Twijfel niet en zet het in je agenda.

Maar voor de Paralympische Spelen op 18 maart eindigen vinden er nog veel meer spectaculaire wedstrijden plaats. Neem het Alpine skiën, eigenlijk zijn alle wedstrijden in dit discipline het bekijken waard, of het nu gaat om slalom, reuze slalom, super G of afdaling. De deelnemers gaan naar beneden op twee ski’s, zittend op één ski, of, wanneer sprake is van een visuele beperking, met een begeleider die aanwijzingen geeft via een oortje. De deelnemers worden per discipline ingedeeld in een categorie afhankelijk van hun beperking. Deze categorie bepaalt hoeveel procent van de eindtijd bij de tijd wordt opgeteld om tot een vergelijk tussen de categorieën te komen, en dus om tot een winnaar te komen. Het Alpine skiën eindigt 17 maart met de finale van de mannen slalom.

Ooit aan langlaufen gedaan? Deze sport is voor atleten zonder beperking al extreem zwaar, getuigen de vele beelden van sporters die na de finishlijn haast bezwijken van de uitputting. Maar langlaufen met één arm, of gezeten op een slee, moet welhaast de overtreffende trap zijn. In het laatste geval, gezeten op een slee, moet een sporter dus alle kracht uit zijn bovenlichaam halen. Het langlaufen op de paralympische spelen duurt nog tot de slotdag op 18 maart. Op die dag wordt de 4 x 2500 meter estafette gehouden.

Een sport die pas recent onderdeel is van de Paralympische spelen is snowboarden. Sinds de Spelen in Sochi in 2014 doen snowboarders met een beperking mee aan de Paralympics in twee disciplines; banked slalom en cross-country. Op 12 maart en 17 maart zijn de finales van, respectievelijk, cross-country snowboarden en banked slalom.

De grootste sporters

In PyeongChang strijden 567 sporters uit 49 landen om 80 medailles. Dit aantal sporters is het grootste van alle Paralympische spelen tot op heden gehouden. Een markant feitje, Noord-Korea stuurt voor het eerst een Paralympisch team naar de Spelen. Wie van deze 567 sporters moet je in de gaten houden voor de Paralympische Spelen op 18 maart eindigen?

Lena Schroeder is een ijssleehockeyster uit Noorwegen, en ééntje om in de gaten te houden. Ze is de enige vrouw in deze sport, die in naam een gemende sport heet te zijn. Dat ze een plaats heeft verworven in het Noors ijssleehockey team is een knappe prestatie, de concurrentie in dit wintersportland is moordend. Voor Lena maakt haar geslacht weinig uit: “Ik ben er aan het gewend het enige vrouwelijke speler in het team te zijn. Iedereen is er aan gewend, ik speel al zo lang mee.” De sport wordt gedomineerd door team USA, die al drie keer op een rij de gouden medaille won. Maar ik juich deze Paralympische Spelen voor Noorwegen!

Brian McKeever is een veteraan op de Paralympics. Deze Spelen wordt de vijfde waar hij aan mee doet. Voor deze Canadese cross-country skiër en biatleet staat de teller inmiddels op 14 medailles. Brian McKeever heeft een visuele beperking en voltooid zijn races daarom altijd onder begeleiding. In 2010 was McKeever bijna de eerste atleet die zowel aan de Olympische Spelen als aan de Paralympische spelen van hetzelfde jaar deel ging nemen. Zijn deelname aan de 50 km cross-country race werd echter op het laatste moment verhinderd door Canada’s coach.

Mike Schultz is een liefhebber van extreme sporten die door een ongeluk met een sneeuwscooter in 2008 zijn been heeft moeten laten amputeren. Al snel ontdekte hij dat protheses die geschikt zijn voor extreme sporten niet bestonden en richtte hij BioDapt op, een bedrijf gespecialiseerd in zulke protheses. Tegenwoordig maken zo’n honderd gewonden soldaten en paralympisch atleten gebruik van de producten van BioDapt. Mike Schultz doet mee op de onderdelen snowboard cross en banked slalom.

Paralympiërs verdienen de spotlight

De atleten die meedoen aan de Paralympische Spelen werken doen even hard hun best om de snelste en beste te zijn als deelnemers aan de reguliere Olympische Spelen. Toch vindt de Paralympics pas plaats ná de Olympische Spelen en is er van media aandacht vaak weinig sprake. Een vrij duidelijk signaal is ook de keuze om de Olympische vlam te doven nog voor de Paralympische Spelen beginnen. Dit kan haast niet anders opgevat worden dan als een signaal dat volgens het Olympisch comité de Paralympiërs geen Olympiërs zijn. Dit is een miskenning van het doorzettingsvermogen, talent en fitheid van de Paralympische sporters.