Het Europese rugby toernooi de Six Nations is van start gegaan. Engeland, Schotland, Wales, Ierland, Frankrijk en Italië vechten om de titel. Tijdens het openingsweekend in Dublin wist Engeland voor een verrassing te zorgen tegen de Ierse titelhouders.
De Engelse coach Eddie Jones is verheugd met de winst maar weet ook dat zijn team nog verder moet groeien willen ze serieus een kans maken op de titel in 2019. Dit is nog lang niet alles wat het team in zich heeft, zo denkt de coach, ze kunnen nog veel beter. De winst tegen Ierland werd met 32-20 behaald end at was de eerste in zes jaar tijd in Dublin voor de Engelsen.
Twee jaar geleden scoorden de Engelsen er hun laatste try. U kunt zich voorstellen wat een druk dat meegebracht heeft voor de Engelse mannen in het Aviva Stadion. Het was om het simpel te zeggen, een bonuspunt voor het team van Jones dat ze niet verwacht hadden te behalen. Het Engelse team domineerde de wedstrijd met vier tries en speelde met fysiek overwicht een zelfverzekerd spel. De Ieren, niet gewend te verliezen in het Aviva stadion van de Engelse, hadden het nakijken, ondanks een tot nog toe positief seizoen gespeeld te hebben.
“We zijn een team dat nog steeds groeit, en hebben nog lang niet de top van ons kunnen bereikt” zei coach Jones tijdens een persconferentie, hoewel hij zichtbaar genoot van het succes van zijn ploeg. “Sommige wedstrijden zijn heel intens en fysiek, sommigen moet je tactischer spelen, en op die vlakken hebben we ze een beetje overweldigd waarschijnlijk. We weten dat ze een top team zijn, maar ik vond onze intensiteit, vooral in het eerste deel absoluut bewonderenswaardig.”
De Australische coach had lovende woorden voor aanvoerder Owen Farrel even als de try-scoorders Henry Slade en Jonny May maar was vooral te spreken over zijn aanvallers. Een van hen, Maro Itoje moest het veld verlaten wegens een blessure aan zijn knie.
Het leiderschap en de behoudenheid van het Engelse team hebben volgens de coach voor de winst gezorgd, mede doordat ze meer penalties kregen van Ierland, 8 tegen 4. In een jaar waarin ook de World Cup wordt gespeeld, zijn dat geen slechte kwaliteiten die het Engelse team heeft laten zien – die hen in september in Japan nog wel eens goed van pas kunnen komen. Volgens Jones heeft de World Cup er nog niks meer te maken, en doet de ploeg er goed aan om dit als een losse wedstrijd te zien.
Om ook van Frankrijk te kunnen winnen in Twickenham 10 februari moet Engeland vooral in de defensie het spel nog verbeteren zegt de coach van de verdedigers John Mitchell. “We moeten simpelweg beter worden” zo zei hij. “Het is een grote uitdaging maar we moeten onszelf verbeteren en bewijzen dat we consistent zijn” voegde hij er aan toe. Pas dan kan het team gaan praten en nadenken over het de wereldkampioenschappen. Focus is daar bij het belangrijkste volgens Mitchell. Mitchell begin in de herfst vorig jaar aan zijn baan bij de Engelse rugby ploeg en heeft al sinds de jaren ’90 verschillende nationale teams onder zijn hoedde.
De wedstrijd tegen Frankrijk beloofd wederom spannend te worden. De Fransozen hebben sinds 2007 niet meer in Twickenham gewonnen en hebben de Engelsen uit in het Six Nations toernooi al in geen 14 jaar meer verslagen – het zou een goede inzet zijn wellicht om daarop te winnen op goksites zoals Bet777 en Ladbrokes Sport. Dat betekent niet dat de Fransen niks in te brengen hebben, tegen Wales stonden ze lange tijd voor.
De mannen uit Wales maakten behendig gebruik van de ruimte die de Franse ploeg ze gaf. De Fransen stonden met 16 tegen 0 voor tijdens de pauze maar de Welsh kwamen terug in de tweede helft en wonnen met 19-24 punten in Parijs. Les Bleus lieten weinig van het zelfvertrouwen van Wales over in de eerste helft terwijl het met bakken uit de hemel kwam.
De voorsprong voor de Franssen had zelfs nog hoger kunnen aangezien Morgan Parra drie schoten op doel misten. Je zou je kunnen afvragen hoe professioneel het is voor een nationaal team om een dergelijke achterstand thuis weg te geven. In de tweede helft wist Wales met drie tries de scoren naar de hand te zetten. De Franssen hadden voor die laatste try nog weer een voorsprong te pakken maar raakten die bijna direct weer kwijt – terwijl er nog 20 minuten op de klok stonden.
Wales haalde daarmee de tiende winst op rij binnen met deze grootste comeback in de geschiedenis van het Welsh rugby. “Het grootse verschil, tussen de twee ploegen, is dat Wales niet meer weet hoe ze moeten verliezen en de Franssen op zoek zijn naar zelfvertrouwen” aldus Warren Gatland.
Toch waren de Franse pack – een van de zwaarste in de rugby wereld en ruim 50 kg zwaarder dan de welshman – en de Franse backline belangrijke wapens in de wedstrijd waardoor Wales de eerste helft zo ongeveer onder de voeten werd gelopen. Louis Picamoles wist door te dringen in 1 vloeiende beweging en zo de eerste try te scoren van de wedstrijd, en dat na slechts 5 minuten spelen.
Damian Penaud maakte het Wales op de rechter flank moeilijk. Liam Williams was de meest gevaarlijke speler aan Welsh zijde. Hij wist een penalty binnen te halen, die Gareth Anscombe nam omdat Halfpenny er niet bij was – die hij overigens miste net als een eerder strafschop in de eerste helft. Josh Adams wist door de Franse verdediging heen te breken en Williams te bereiken die een try scoorde.
Een trap naar de try lijn door Parkes werd onhandig aangepakt door Huget en George North raapte hem op om vervolgens over de lijn op de grond te drukken en te scoren voor Wales. Vervolgens mist Frankrijk nog een penalty, een penalty die hun zenuwen had kunnen bedaren. De volgende penalty, die voortkwam uit een scrum voor Wales werd wel gescoord door Biggar en gaf de Franssen het nakijken. De Welsh wonnen met 5 punten verschil.