27 maart 2018: Rode Duivels tegen Saoedi Arabië
Hoewel het weer het nog weinig laat zien, is het toch al echt lente, en daarmee is het wereldkampioenschap voet bal echt niet meer [...]
De Tour de France 2018: terugblik
Het spektakel is weer voorbij. De Tour de France 2018 is afgelopen en kent een onverwachte winnaar, de Welsman Geraint Thomas, eigenlijk knecht van Chris Froome, sleepte de belangrijkste wielerprijs van het jaar in de wacht. Hij bleek de beste renner van de koers, maar wat valt er nog meer over deze tour te zeggen? Welk team was het beste, welke de slechtste? Wat was de boeiendste etappe en wat waren de grootste verassingen van deze editie van de Tour?
De meest noemenswaardige etappe
De tour wordt doorgaans beslist op de col, en anders in de tijdrit. Het lijkt erop dat de organisatoren van de tour proberen ook de korte etappes doorslaggevend te maken, en het lijkt er op dat ze daar in slagen. Zo zien we steeds vaker waaieretappes, ritten met lange rechte stukken dwars door het open veld. Op dezelfde manier zien we steeds vaker dat er etappes in het parcours worden opgenomen die ons doen denken aan de nerveuse voorjaarsklassiekers. In de Tour van 2018 was een heuse Parijs-Roubaix opgenomen, en die moest in de negen etappe gereden worden. Kasseien dus!
Die negende etappe bleek later van veel groter belang dan iemand van tevoren had kunnen bedenken. Waar renners in andere grote rondes de eerste vlakke etappes prima doorkomen worden de eerste dagen van de tour gekenmerkt door valpartijen en ongelukken. De renners zijn bang al vroeg in de ronde tijd te verliezen, en die angst was ook in de negende etappe goed te zien. Klassementsrijders kregen lekke banden en vlogen de greppel in. De kasseienstroken, vijftien in totaal, zorgden voor het eerst voor tijdsverlies van grote namen.
Ook de zeventiende etappe was er noemenswaardige. Van Bagnères-de-Luchon naar Saint-Lary Soulon in 65 kilometers. De renners moesten starten in een soort van Formule 1 opstellingen, met de voorste plaatsen voor de nummers één en twee in het klassement. Men hoopte hiermee dat topmannen minder beschermd zouden worden door hun ploeg, en dat zich geen peloton zou vormen. Het peloton kwam er toch, desalniettemin bracht de korte afstand genoeg spektakel.
Saaiste etappe
De achttiende rit zal er geen zijn die ons lang bij blijft. De vlakke rit naar Pau kende een wat zouteloze ontsnappingspoging van renners die al twintig kilometer voor de meet gepakt waren. Maar ook van een echte sprint was nauwelijks sprake. Slechts het B-segment sprinters was nog over, alle topsprinters hadden de tour vanwege uiteenlopende oorzaken al verlaten. Alleen Sagan was nog over, maar die was niet fit door zijn valpartij de dag ervoor.
Etappe 16 was zeker niet saai, maar ook deze etappe zal niet ons op een positieve manier bijblijven. De etappe, die de boeken in zou gaan als de ‘pepperspray etappe’, werd ruw verstoord door protesterende boeren. De opgetrommelde politie probeerde deze boeren van de weg te krijgen zodat de race niet in gevaar zou komen, maar men deed dit op een ongelukkige manier. De wolk pepperspray die voor de actievoerders was bedoeld dreef over de weg en veroorzaakte bij veel renners serieus ongemak. Resultaat; de race moest geneutraliseerd worden en niemand precies waarom de boeren staakten. Een verlies-verlies situatie dus.
Ook deze tour kende weer lange vlakke saaie etappes. Een groot peloton, een groepje vluchters dat wordt teruggehaald, en aan het einde van de dag een sprint. Waarom die etappes in godsnaam 200 kilometer moeten duren weet geen mens.
Beste team
Zoals niemand meer verbaast was ook dit jaar team Sky weer oppermachtig. Zo machtig zelfs dat ze uiteindelijk met twee man op het podium eindigde. Want naast de winnaar Geraint Thomas behaalde ook Chris Froome gewoon een podiumplaats, hij zou als derde eindigen. Maar team Sky is het meest kapitaal krachtige team in de hedendaagse wielrennerij dus niemand die hier van opkijkt. Een stuk verbazingwekkender was het prima optreden in deze Tour van team Lotto Jumbo. Ooit verdergegaan waar de Rabobank ploeg ophield te bestaan, omdat de bank vond dat de sport te zeer in verband stond met doping, doet team Lotto Jumbo het boven ieders verwachtingen. Robert Gesink is een uitstekende klimmer en kon zowel Steven Kruijswijk als Primoz Roglic bijstaan in hun pogingen hoog te eindigen in het klassement. Daarnaast wist het team ook nog eens Dylan Groenewegen in een goede positie in de sprint af te zetten, wat resulteerde in twee etappezeges. Erg knap dus hoe het team dus eigenlijk drie renners succesvol bij kon staan. Team Lotto Jumbo werd op deze manier eigenlijk het enige team dat iets tegenover de dominantie van team Sky kon zetten.
Grootste verrassing
De grootste verrassing in deze Tour de France was ongetwijfeld Geraint Thomas. De Welshman won in 2016 Parijs-Nice en eerder dit jaar het algemeen klassement van de Dauphiné Libéré. Maar echt bekend als een ronderenner stond hij nooit, laat staan dat iemand geloofde dat hij een grote ronde zou kunnen winnen. En dat hoefde ook nooit, hij was immers knecht, geen kopman. Maar Team Sky is zo sterk dat in deze ploeg zelfs kopmannen kunnen winnen. Eerder zagen we dat al bij Chris Froome, die knecht was van Bradley Wiggins maar de kopman begon te overschaduwen. Maar dat Geraint Thomas de gele trui mee zou kunnen nemen naar Parijs, het leek velen onwaarschijnlijk. Want de Tour duurt drie weken, en hoe zijn de benen als er laat in de derde week nog een bergetappe verreden moet worden? Geraint Thomas brak niet, kraakte niet eens, maar reed dominant naar de Champs Élysées. Wie op hem geld heeft ingezet op gratis goksites als Unibet of Ladbrokes heeft er veel voor terug gekregen.
Grootste teleurstelling
Was de zeventiende etappe een succesvol experiment of niet? Men is het er nog niet over eens. De etappe was een experiment; geen lange slopende rit over ontelbare cols, maar een korte explosieve etappe van 65 kilometer. Een grid opstelling moest voorkomen dat ploeggenoten elkaar op gingen zoeken, voorkomen dat er een peloton zou ontstaan. Dat mislukte, het peloton kwam er toch. Niet heel veel anders dan elke andere bergetappe, gewoon een stuk korter. Volgend jaar wellicht weer een experiment, de Tour wacht op niemand.
Related Blog
5 april 2018
Verzwakt België niet langs VS in Davis Cup
Afgelopen weekend stond België voor een monsterklus. De Verenigde Staten waren de tegenstander in de Davis Cup, het toernooi voor landentennis. Om de halve [...]
12 april 2018
Gratis transfers pakken niet altijd goed uit
Het gezegde ‘voor niets gaat de zon op’ bestaat niet voor niks. Voor transfers geldt dat eigenlijk ook. Ze zijn bijna nooit gratis: er [...]
25 april 2019